Last weeks in Cunnamulla
19 juni 2017 - Cunnamulla, Australië
Time flies when you're having fun. Over twee weken ben ik in principe alweer klaar met mn drie maanden werk voor mn twee jaar. Maar ik blijf 4 extra weken tot dat mn zusjes komen. 4 extra weken geld sparen. De afgelopen weken waren enorm druk met de vrachtwagen. De ene lading schapen werd na de andere lading vervoerd en zo waren we ineens 4 weken verder. Nu het einde van het financiele jaar is aangebroken is het rustiger qua vrachtwagen jobs en kunnen we eindelijk weer lekker naar de boerderij en daar het een en ander afronden. Het hekkenwerk moet worden afgemaakt en we hebben een start gemaakt aan het nieuwe huis. Ook al moest ik in het begin de knop even omzetten met een douche vol spinnen en een krakkemikkig toilet zonder licht, 100 meter van mn slaapkamer vandaan, ik ben blij dat ik dat nog heb kunnen meemaken. Het nieuwe huis zal gewoon beschikken over een badkamer, maar dat maakt de boerderij in de middle of nowhere ervaring toch heel anders.
Eind mei vond de jaarlijkse Cunnamulla show plaats. Je kunt het een beetje vergelijken met alle festivallen in Nederland. Een aantal weekenden achter elkaar vinden er shows plaats in de dorpen in de staat Queensland. Overdag waren er allerlei activiteiten zoals schapen scheren, mini pig races (MEGA schattig), slangen show, paarden shows, kermisattracties voor de kids en eind van de dag was de young farmer challange waar ik ook aan heb deelgenomen. Een team bestond uit twee jongens en twee meiden en er streden steeds twee teams tegen elkaar. Het team met de snelste tijd aan het einde had gewonnen. Wat er precies gewonnen kon worden, ik heb geen idee, wij waren namelijk ergens laatste....anyway, als eerste moesten we met zn allen in een swag (grote slaapzak) gaan liggen met onze schoenen uit. Zodra de bel ging moest je uit de swag springen, je schoenen aantrekken en de swag goed en acceptabel oprollen en vastmaken. Daar is blijkbaar een speciale manier voor. Daarna moest je een soort van enorme droog beschuit opeten en wanneer het hele team alles doorgeslikt had kon je door naar het volgende onderdeel. Dat was het vervoeren van een beker water van de ene emmer naar de andere emmer en zodra de lege emmer op een bepaald level was kon je door naar het volgende onderdeel. Dat was het opstapelen van 5 hei balen tot een pyramide. Het laatste onderdeel was het atten van een blikje bier. Ondanks dat we niet hadden gewonnen hebben we enorm gelachen.
De dagen voorgaand aan de show kon je taarten bakken, kleden maken, bijzondere foto's inzenden, etc. Deze werden op de show gepresenteerd waaruit winaars werden gekozen. Na de young farmer challenge werden deze spullen in verschillende dozen verpakt en werd het verkocht op basis van biedingen. Enorm slim want iedereen begint al vroeg met bier drinken dus de biedingen konden soms nog wel eens erg hoog oplopen. Een stukje taart met wat bloemen ging bijvoorbeeld de toonbank over voor $150 dollar. Het was in ieder geval een hilarische ervaring. Daarna ging de muziek aan en was het tijd voor een feestje. Gelukkig mocht ik de volgende dag lekker in mn bed blijven liggen.
Ook was afgelopen week de paarden races in Cunnamulla. Paarden races is een populaire sport in Australie. Het gaat vooral om het inzetten van geld en (ook hier) om bier drinken. Er waren 5 rondes en we hadden een gezamenlijke pot om in te zetten op paarden. Twee rondes hadden we goed gegokt waardoor we tien dollar per persoon terug hadden gewonnen. Niet enorm veel maar ach, dat zijn weer 2 gratis biertjes en een heleboel lol. Nadat de paardenraces voorbij waren was er een dj tot middernacht en zijn we daarna door gegaan naar de kroeg. Vermaken doe ik me dus nog steeds:)
Maar even terug naar het serieuze farm leven. Ik heb eindelijk mn eerste schaap gevild (mocht je enorm veel van dieren houden..even de ogen dicht). S'avonds na het eten sprongen we in de auto en reden we naar het stukje land waar de schapen zich bevonden. We hadden een schijnwerper op de auto zodat we goed konden zien waar de schapen waren. Ze renden als een gek van ons weg alsof ze precies wisten wat er ging gebeuren. Er was er dan ook immers steeds een schaap minder wanneer er een auto kwam in het donker. Toen ze even stilstonden greep Arnold gelijk de kans en schoot er een dood met het geweer. Perfect schot, hij was gelijk dood. Dat was wel fijn om te weten. Ik vond het stiekem toch wel een beetje zielig. Ik schoot niet omdat het enigszins gevaarlijk kan zijn voor jezelf. Hij liet me daarna wel zien hoe je het geweer gebruikt en dat was ook al heel gaaf! Nadat het schaap gedood was sneed hij de keel door om het bloed eruit te laten spuiten en droegen we het schaap achter op de auto. Terug bij het huis kon het villen beginnen. Stap voor stap legde hij me uit hoe dat in zn werking ging en deed hij een kant en ik een kant. Dat maakt het hier allemaal zo ontzettend leuk, ik mag alles zelf doen en ben niet alleen aan het kijken. Nadat we de vacht hadden losgemaakt hingen we hem op aan een haak aan de tractor en konden de ingewanden eruit worden gehaald. Daar was ik even niet op voorbeid. Yak, dat was even slikken maar dat hoort er ook bij. Het was enigszins ook wel weer interessant. Dit alles deden we in de avond zodat het schaap de hele nacht kon afkoelen zodat het de volgende ochtend kon worden gesneden. Ook hier was een speciale manier voor en deel voor deel werd het schaap uit elkaar gesneden. Het laatste gedeelte was het afsnijden van de spieren van het vlees en werden de verschillende soorten vlees van de schaap gesorteerd. Tijd voor het ontbijt. Op het menu stond: schapen hart, lever en nieren. Ja..dit allemaal van het schaap dat ik de avond daarvoor nog rond had zien huppelen. Mn maag draaide er half van om, maar zoals ik geleerd heb van papa en mama; alles proeven. Nadat het hart, de lever en nieren de hele nacht in azijn hadden geweekt werd het gebakken in de pan en werd er jus bij gemaakt. En weet je wat..het was heerlijk! Zolang je er maar niet bij nadenkt wat je eet. Maar ik heb er oprecht van genoten. Het lekkerste deel: het hart!
Daarna was het tijd om een nieuw speeltje te leren rijden; de tractor. Er moest hei van de vrachtwagen in de schuur worden geladen met de tractor. Mn shirt was doorweekt van zweet van nervositeit, maar het ging super goed en ook dat was enorm leuk! Zoals Janet zei: Arnold liep niet te schreeuwen dat het niet goed was, dus dat betekent dat je het goed hebt gedaan haha.
Woensdag ga ik weer terug naar de boerderij en is Arnold van plan om wat koeien bij elkaar te verzamelen voor de verkoop. Mn motorskills zullen hierbij worden getest. Vervelen doe ik me dus zeker niet hier in de outback. Het aftellen is begonnen: nog 6 weken totdat mn zusjes komen! Ondanks deze onvergetelijke ervaring kan ik niet wachten tot dat ik hen weer zie! Alles is gepland en geboekt en ondanks dat ik de oostkust al heb gezien, gaan we genoeg dingen doen die ik toen niet heb gedaan. Met een campervan rond touren door Australie, zo leuk! Geniet van het mooie weer in Nederland en tot de volgende keer!
XOXO
Eind mei vond de jaarlijkse Cunnamulla show plaats. Je kunt het een beetje vergelijken met alle festivallen in Nederland. Een aantal weekenden achter elkaar vinden er shows plaats in de dorpen in de staat Queensland. Overdag waren er allerlei activiteiten zoals schapen scheren, mini pig races (MEGA schattig), slangen show, paarden shows, kermisattracties voor de kids en eind van de dag was de young farmer challange waar ik ook aan heb deelgenomen. Een team bestond uit twee jongens en twee meiden en er streden steeds twee teams tegen elkaar. Het team met de snelste tijd aan het einde had gewonnen. Wat er precies gewonnen kon worden, ik heb geen idee, wij waren namelijk ergens laatste....anyway, als eerste moesten we met zn allen in een swag (grote slaapzak) gaan liggen met onze schoenen uit. Zodra de bel ging moest je uit de swag springen, je schoenen aantrekken en de swag goed en acceptabel oprollen en vastmaken. Daar is blijkbaar een speciale manier voor. Daarna moest je een soort van enorme droog beschuit opeten en wanneer het hele team alles doorgeslikt had kon je door naar het volgende onderdeel. Dat was het vervoeren van een beker water van de ene emmer naar de andere emmer en zodra de lege emmer op een bepaald level was kon je door naar het volgende onderdeel. Dat was het opstapelen van 5 hei balen tot een pyramide. Het laatste onderdeel was het atten van een blikje bier. Ondanks dat we niet hadden gewonnen hebben we enorm gelachen.
De dagen voorgaand aan de show kon je taarten bakken, kleden maken, bijzondere foto's inzenden, etc. Deze werden op de show gepresenteerd waaruit winaars werden gekozen. Na de young farmer challenge werden deze spullen in verschillende dozen verpakt en werd het verkocht op basis van biedingen. Enorm slim want iedereen begint al vroeg met bier drinken dus de biedingen konden soms nog wel eens erg hoog oplopen. Een stukje taart met wat bloemen ging bijvoorbeeld de toonbank over voor $150 dollar. Het was in ieder geval een hilarische ervaring. Daarna ging de muziek aan en was het tijd voor een feestje. Gelukkig mocht ik de volgende dag lekker in mn bed blijven liggen.
Ook was afgelopen week de paarden races in Cunnamulla. Paarden races is een populaire sport in Australie. Het gaat vooral om het inzetten van geld en (ook hier) om bier drinken. Er waren 5 rondes en we hadden een gezamenlijke pot om in te zetten op paarden. Twee rondes hadden we goed gegokt waardoor we tien dollar per persoon terug hadden gewonnen. Niet enorm veel maar ach, dat zijn weer 2 gratis biertjes en een heleboel lol. Nadat de paardenraces voorbij waren was er een dj tot middernacht en zijn we daarna door gegaan naar de kroeg. Vermaken doe ik me dus nog steeds:)
Maar even terug naar het serieuze farm leven. Ik heb eindelijk mn eerste schaap gevild (mocht je enorm veel van dieren houden..even de ogen dicht). S'avonds na het eten sprongen we in de auto en reden we naar het stukje land waar de schapen zich bevonden. We hadden een schijnwerper op de auto zodat we goed konden zien waar de schapen waren. Ze renden als een gek van ons weg alsof ze precies wisten wat er ging gebeuren. Er was er dan ook immers steeds een schaap minder wanneer er een auto kwam in het donker. Toen ze even stilstonden greep Arnold gelijk de kans en schoot er een dood met het geweer. Perfect schot, hij was gelijk dood. Dat was wel fijn om te weten. Ik vond het stiekem toch wel een beetje zielig. Ik schoot niet omdat het enigszins gevaarlijk kan zijn voor jezelf. Hij liet me daarna wel zien hoe je het geweer gebruikt en dat was ook al heel gaaf! Nadat het schaap gedood was sneed hij de keel door om het bloed eruit te laten spuiten en droegen we het schaap achter op de auto. Terug bij het huis kon het villen beginnen. Stap voor stap legde hij me uit hoe dat in zn werking ging en deed hij een kant en ik een kant. Dat maakt het hier allemaal zo ontzettend leuk, ik mag alles zelf doen en ben niet alleen aan het kijken. Nadat we de vacht hadden losgemaakt hingen we hem op aan een haak aan de tractor en konden de ingewanden eruit worden gehaald. Daar was ik even niet op voorbeid. Yak, dat was even slikken maar dat hoort er ook bij. Het was enigszins ook wel weer interessant. Dit alles deden we in de avond zodat het schaap de hele nacht kon afkoelen zodat het de volgende ochtend kon worden gesneden. Ook hier was een speciale manier voor en deel voor deel werd het schaap uit elkaar gesneden. Het laatste gedeelte was het afsnijden van de spieren van het vlees en werden de verschillende soorten vlees van de schaap gesorteerd. Tijd voor het ontbijt. Op het menu stond: schapen hart, lever en nieren. Ja..dit allemaal van het schaap dat ik de avond daarvoor nog rond had zien huppelen. Mn maag draaide er half van om, maar zoals ik geleerd heb van papa en mama; alles proeven. Nadat het hart, de lever en nieren de hele nacht in azijn hadden geweekt werd het gebakken in de pan en werd er jus bij gemaakt. En weet je wat..het was heerlijk! Zolang je er maar niet bij nadenkt wat je eet. Maar ik heb er oprecht van genoten. Het lekkerste deel: het hart!
Daarna was het tijd om een nieuw speeltje te leren rijden; de tractor. Er moest hei van de vrachtwagen in de schuur worden geladen met de tractor. Mn shirt was doorweekt van zweet van nervositeit, maar het ging super goed en ook dat was enorm leuk! Zoals Janet zei: Arnold liep niet te schreeuwen dat het niet goed was, dus dat betekent dat je het goed hebt gedaan haha.
Woensdag ga ik weer terug naar de boerderij en is Arnold van plan om wat koeien bij elkaar te verzamelen voor de verkoop. Mn motorskills zullen hierbij worden getest. Vervelen doe ik me dus zeker niet hier in de outback. Het aftellen is begonnen: nog 6 weken totdat mn zusjes komen! Ondanks deze onvergetelijke ervaring kan ik niet wachten tot dat ik hen weer zie! Alles is gepland en geboekt en ondanks dat ik de oostkust al heb gezien, gaan we genoeg dingen doen die ik toen niet heb gedaan. Met een campervan rond touren door Australie, zo leuk! Geniet van het mooie weer in Nederland en tot de volgende keer!
XOXO
Leuk om te lezen en fijn dat je zo geniet! Xxx