One last time

17 april 2018

Herinner je je dat nog als kind? Dat gevoel vlak voordat je verjaardag was, of sinterklaas bijna voor de deur stond? Zenuwachtig en opgewonden tegelijk. Dat is hoe ik mij de afgelopen paar weken heb gevoeld. Vorige week wist ik nog niet of ik er al wel klaar voor was om naar huis te gaan maar nu het over een paar dagen zover is mag het ook wel gebeuren. Ik merk aan mezelf dat ik er de afgelopen weken zo ontzettend veel mee bezig ben geweest dat sommige momenten in Sri Lanka totaal aan me voorbij zijn gegaan. Ik vermeed andere backpackers om niet mn verhaal te hoeven doen. Want als je vertelde dat je al 20 maanden op reis was kwam altijd weer de vraag; heb je je thuiskomst al op de planning staan? Toch ben ik zo dankbaar dat ik dit heb kunnen doen en heb mogen meemaken. Iedereen was altijd erg nieuwsgierig naar mijn verhaal en ervaringen en al vertellende besef je pas hoe bijzonder het eigenlijk allemaal geweest is. Bij de stempel die net weer gezet werd in mn paspoort vescheen er weer een kleine glimlach op mn gezicht.
Sri Lanka is een geweldig land. Ik zou dit aan iedereen kunnen aanbevelen. 3 weken backpacken of een 2 weekse vakantie het kan allemaal. Cultuur, natuur, stranden, heerlijk weer, lekker eten en de meest lieve mensen maakt het plaatje compleet. Op veel plekken nog zo puur. Zwaaien vanuit de trein en letterlijk elke hand terug zien zwaaien. Oud en jong. De glimlach van oor tot oor die dan tevoorschijn komt is gewoon het mooiste wat er is. Deze mensen hebben echt mijn hart gestolen. Ze zijn zo gelukkig met wat ze hebben en hebben de grootste lol samen. Tijdens het Sri Lankaanse nieuw jaar waren de locale mensen een paar dagen vrij en kon je ze vinden op het strand. Niet zonnend of chillend, nee spelend in het water, op het strand. Zandkastelen, mensen torens, stoeien en zandgevechten. Alle leeftijden deden mee en het enige wat je hoorde was heel veel gelach. In treinen, bussen, zelfs op straat is het heel normaal een gesprek te voeren met vreemde mensen in plaats van een boek te lezen of muziek te luisteren. Iedereen is elkaars vriend en iedereen helpt elkaar. Ook jij als backpacker hoort er gewoon bij. Typische Sri Lankaase snacks worden met je gedeeld in de trein en als je ze verteld waar je heen gaat vertellen ze je waar je eruit moet en wordt je geholpen met je grote zware backpack. Tuurlijk vinden ze je allemaal erg interessant en wordt je van alle kanten aangestaard maar wat hebben deze mensen een goed hart. In bussen krijg je handtassen op je schoot geduwd van mensen die moeten staan en dus niet hun tassen kunnen vasthouden. Dit zegt wel wat over de veiligheid en het vertrouwen in Sri Lanka. Verhalen over dat vrouwen niet alleen zouden kunnen reizen of dat het niet veilig is is echt de grootste onzin. Zolang je niet naif bent en respect toont naar de bevolking ben je veiliger in Sri Lanka dan in Amsterdam.
Samen met een ander Nederlands meisje heb ik eerst het uiterste noorden bezocht waar na we via het binnenland naar beneden reisde richting de stranden. Hier hebben we de laatste week doorgebracht. De eerste paar dagen waren vooral veel tempels waar ik al snel tempel moe van werd. Ze waren stuk voor stuk prachtig, maar ook hetzelfde. Verder richting het midden van het land hebben we hele gave zonsopgangen gezien en gehiked. Sigiriya rock, Adems peak (5.200 trappen -.-), Ella Rock, little Adems peak en Horton Plains waren zeker de hoogtepunten van de reis. Heel spontaan gingen we op safari in de buurt van Sigiriya. Een ander hoogtepunt! Naast Safari park Beekse Bergen had ik nog nooit een safari gedaan maar ik vond het zo vet. We hebben meer dan 300 olifanten gezien!! Ook het lopen over het trein spoor was een geweldige ervaring. Bepaalde bezienswaardigheden kon je niet bereiken zonder over het spoor te lopen. Waar anders kan je dat doen?! Zo cool! En dan nog niet gesproken over het hangen uit de trein tijdens de rit door thee plantages en landschappen waar je u tegen zegt. Wat was dat genieten. Een 6 uur durende treinreis was plots niet meer zo erg. Na het binnenland en al het cultuur en natuur gezien te hebben was het tijd voor strand. Bakken, bruin worden en genieten van het heerlijke zonnetje en het eten. En toen was het 16 april. Nog even snel souvenirs inslaan en op naar het vliegveld. 2 dagen Singapore voordat ik voor de laatste keer deze trip in het vliegtuig stap. Aan het weerbericht te zien neem ik lekker het zonnetje mee.

- Wat was mn favoriete land? Lastige vraag. Australie en Nieuw Zeeland is sowieso niet met Azie te vergelijken. Gekeken naar Azie heb ik de meeste lol gehad in Bali maar is dat bij langena niet het mooiste land. De filippijnen was adembenemend mooi en Sri Lanka heeft alles wat je zoekt voor een complete vakantie. Ik zou elke plek zo weer opnieuw bezoeken.
- Bij de vraag; wat is het gekste wat je hebt gedaan tijdens je reis, is dat denk ik toch wel mn farm work in Australie en Nieuw Zeeland. Wie had mij ooit zien schapen doden, villen EN vervolgens zelf opeten. Of motorijden en een bulldozer bedienen. Of onder de koeienstront zitten tijdens het koeien melken. Stuk voor stuk een ervaring wat ik nooit meer zal vergeten en waar ik heel trots op ben.
- De zwaarste momenten waren toch wel het afscheid nemen. Afscheid nemen van familie en vrienden de eerste keer, afscheid nemen van familie en vrienden de tweede keer maar ook het afscheid nemen van je travelbuddies die zo zo close zijn geworden.
- Bij het mooiste moment denk ik gelijk aan de 3 weken in Australie met mijn zusjes. Wat was het bijzonder om mijn ervaringen met hun te delen en onze band voor altijd vast te mogen leggen in Australie. We zijn gezegend.
- Bij mijn leukste tripje moet ik gelijk denken aan de nacht ferry van Coron naar Manila in de Filippijnen. Het ontmoeten van de locale groep, de karaoke en het bier hadden deze trip waar ik zo naar opkeek onvergetelijk gemaakt.
- De meest bijzondere klik had ik gevonden op dag 1 met Talisa. De 4 meest geweldige maanden heb ik met haar beleefd en gelukkiger dan in die tijd ben ik niet meer geweest. Helaas heb ik niet meer zo'n bijzonder reismaatje leren kennen maar ben ik wel een levenslang vriendinnetje rijker!
- Welke grenzen heb ik verlegd..kom ik toch weer terug op het plattelands leven. Ik keek er zo tegenop en zat totaal niet lekker in mn vel. Heb de eerste twee weken alleen maar kunnen huilen maar heb uiteindelijk de tijd van mn leven gehad en ontzettend veel geleerd. En onbewust merk ik aan mezelf dat ik eigenlijk nergens meer echt bang voor ben. Als ik iets graag wil ga ik er voor.
- Iets typerend aan mijn reisstijl is toch wel het gaan naar een land zonder ook maar iets in te lezen. Andere backpackers komen met Lonely Planet boeken en andere guides aan maar ik wacht het vaak een beetje af. Je komt er snel genoeg achter waar iedereen zit en wat de must do's zijn in een land. Zo heb ik weinig verwachtingen en is alles nog nieuw voor me. Ik vraag de mensen die in hostels werken zo'n beetje alles en maak op basis daarvan vaak mijn beslissingen. Ook neem ik maar al te graag een taxi naar bijvoorbeeld vliegvelden of nieuwe plekken om zo de overvolle bussen en treinen te vermijden met mijn grote backpack. Ik haat het! Maar niet echt backpacker stijl he?!.....
- Het leukste hostel is zonder twijfel Da Housetel in Kuta, Bali. De jongens die daar werkte deden alles voor je en maakte savonds het sfeertje door muziek te maken met iedereen. Hier heb ik ook mijn bali crew ontmoet die ik nog steeds zo mis.
- Waar gaat de volgende reis heen? Tja....zoveel landen die ik nog bezoeken wil maar laat ik voor nu een realistisch doel maken. Ik wil alle continenten hebben bezocht. Europa, Oceanie en Azie kan ik afstrepen. Noord- en Zuid-Amerika en Afrika moeten dus nog bezocht worden. (Oke..en Antartica, maar laten we die even vergeten).
- Wat ik niet ga missen zijn de muggenbulten. Zooooo vervelend en lelijk. Oh, en mn backpack. Wat is een kledingkast toch een luxe.
- Wat ik wel ga missen is alles behalve de muggenbulten en mn backpack. Het slapen in steeds weer nieuwe kamers, het ontmoeten van nieuwe mensen, het uiteten gaan :D, het lekkere warme weertje, de verschillende culturen en al het andere interessante wat je ziet en meemaakt tijdens het reizen. Ik heb me geen seconde verveeld.

Morgen nacht is het zover en vlieg ik direct vanuit Singapore door naar Amsterdam. Ik hoop snel een fotoboek te kunnen maken van mijn reis zodat ik die persoonlijk met jullie kan delen. Ik wil jullie bedanken voor de lieve en leuke reacties die jullie hebben geplaatst en vond het leuk om jullie op deze manier op de hoogte te kunnen houden. Helaas komt overal een einde aan....

XOXO

8 Reacties

  1. Cartouche:
    17 april 2018
    Yeaahhh je komt naar huis😍 Ik sta donderdagochtend klaar om je een knuffel te geven! X
  2. Andy Karsseboom:
    17 april 2018
    Heel mooi geschreven, schat.
    Wel fijn om je weer een echte knuffel te kunnen geven.
    Je reis stopt niet op donderdag de 19e. Herinner je dat nog als kind met je regenlaarzen onder de meetlat? Gaan we weer doen maar dan zonder laarzen want het wordt heerlijk weer!

    Tot donderdag😘
  3. Marescha:
    17 april 2018
    Super leuk om te lezen!.... Maaaaar nog leuker dat ik straks alles in t echt hoor 😍😍
  4. Erna:
    17 april 2018
    Wat een mooi stuk ter afronding. Heel leuk om te lezen. Hele goede reis en liefs, Erna X
  5. Marlinda:
    17 april 2018
    Wat heb je weer een mooi verhaal geschreven. Ik ga ze missen hoor.
    Je hebt een geweldige reis gehad en zoveel meegemaakt, best lastig om daar afscheid van te nemen,maar je gaat ook een mooie tijd in Nederland tegemoet met je familie. Xxxx
  6. Mama:
    18 april 2018
    Prachtig verhaal lieverd! Ik kan niet wachten je weer bij me te hebben! Goeie reis terug xxx
  7. Talisa:
    18 april 2018
    Super mooi geschreven!! Ben benieuwd naar al je verhalen! See you soon ❤️❤️❤️
  8. Duikmaatje:
    9 mei 2018
    Beetje laat met reageren, maar het was heel leuk om jou zo te kunnen volgen!