Kakadu National Park

Wat een week. Bereid je maar voor op een nogal avontuurlijk verhaaltje. Op dit moment zit ik nog steeds in Darwin. Ik ben veel aan het werk in The Milk Bar waar ik het ontzettend naar mn zin heb. Leuke collega's en goed geld. Vorige week heb ik een auto gekocht; Jacey. Het is een witte Jeep en ze is 19 jaar oud. Uiteraard hebben we haar eerst laten checken bij de garage, maar ze bleek goed te zijn voor in ieder geval een jaartje touren. Hier en daar wat kleine probleempjes, maar dat konden we wel tijdens onze reis laten repareren. Wat was ik blij. Nu kon ik wat roadtrips gaan plannen naar onder andere Kakadu. Ik had op Facebook een berichtje geplaatst dat ik nog 2 stoelen vrij had dus mocht er iemand geinteresseerd zijn, konden we de kosten en gezelligheid delen. Ik kreeg enorm veel reacties en besloot om vrijdag avond met twee jongens af te spreken die met ons mee wilden gaan. We hadden wat drankjes gedaan in de bar en zijn toen rond half 1 naar huis gegaan, want we wilden de volgende ochtend om 5:30 vertrekken. De jongens bleven nog. Het schoot al een keer door mn hoofd..als ze maar wel klaar staan morgenochtend. En inderdaad..niemand daar. Bellen, smsen, niks. Wat nu? We besloten andere mensen te bellen die ook hadden gereageerd en wonder boven wonder nam er iemand zo vroeg in de ochtend op. Hij was met twee vrienden en zou graag met ons mee willen gaan. Hop, daar gingen we dan, opweg om de jongens op te pikken. Komen we daar aan, bleken ze nog niet geslapen te hebben en waren ze dronken. Goed..wat nu? We besloten ze toch maar mee te nemen in de hoop dat ze in de auto gingen slapen en een beetje zouden ontnuchteren. Maar niks was minder waar. Ze hadden nog eens 60 bikken bier mee die ze een voor een achterover tiktten. Een paar keer aangegeven dat ze misschien moesten stoppen met drinken en dat we in de avond met zn allen anders een drankje konden doen. Ene oor in, andere oor uit. Hoe langer we onderweg waren hoe irritanter ze werden. Maar aangezien je in the middle of nowhere rijdt kan je ze ook niet zomaar dumpen op straat. We hooptten zo snel mogelijk in Kakadu te zijn zodat we lekker ons eigen ding konden doen. Helaas hield mn auto er na ongeveer 150KM mee op. Een van die jongens was monteur dus die kon er naar kijken. Waren ze toch nog ergens goed voor, want ik zou echt niet weten wat er met dat ding aan de hand was. De auto startte weer en we konden verder met onze o zo gezellige roadtrip. Helaas kwam het probleem steeds vaker en sneller terug en hebben we een aantal keer langs de weg gestaan. Na veel te veel uur in de auto te hebben gezeten kwamen we dan eindelijk aan op de camping waar een van de bekendste watervallen van Kakadu ook was gevestigd. We liepen naar de waterval en genoten van de ontzettend mooie omgeving, totdat die jongens vuurwerk tevoorschijn haalden en gingen afsteken. Wij wilden daar niks mee te maken hebben en besloten de waterval te beklimmen om de zonsondergang te bekijken. Het was echt prachtig, en even waren we alle stress vergeten. Op de weg terug naar beneden kwamen we de jongens tegen die ook omhoog gingen om van het uitzicht te genieten. We zouden ze later beneden wel weer zien. Na een lastige afdaling (we waren op slippers...) komen we een ranger van de camping tegen. "Are you with the 3 guys?" Ehm ja naja zij liften mee maar daar houdt het ook eigenlijk wel mee op, hoezo? We mochten het park niet verlaten zonder deze jongens. Ze hebben vuurwerk afgestoken en dat is strafbaar. Jullie hebben ze meegenomen dus jullie zijn ook verantwoordelijk. Op dat moment waren we er helemaal klaar mee. We hoorden het woord politie nog langskomen en waren al bang dat we het land uit werden gezet. We zijn de onschuldige nietswetende meisjes gaan spelen en dat hielp gelukkig. We zouden op de jongens wachten tot dat ze naar beneden kwamen om dan een oplossing te zoeken. Na 2 uur wachten (het was ondertussen super donker) waren ze nog niet terug. Wij mochten gelukkig naar de camping om te gaan slapen. We hadden hun spullen in de auto van de ranger gedumpt en zijn toen gaan slapen. De volgende ochtend kwam de ranger naar ons toe om te vertellen dat de jongens de hele nacht op de berg hebben gezeten en dat ze vanochtend vroeg rond 6 uur beneden kwamen. Hij vroeg of wij ze nog terug wilden brengen naar Darwin maar dat leek me wel duidelijk. Deze jongens komen mijn auto echt niet meer in, ze zoeken het maar uit. De ranger heeft ze toen ergens buiten Kakadu gedropt en wat er verder met hun is gebeurd, geen flauw idee. Het boeit me ook niet zoveel. Talies en ik paktten de kaart erbij om er nog een leuke zondag van te maken, maar ook dat hield helaas snel op. De auto deed het steeds vaker niet meer en we stonden op een gegeven moment om de 100 meter stil langs de kant. Auto uit, auto aan en weer 100 meter. Steeds als we langs de kant stonden stoptten er mensen om ons te helpen maar niemand wist wat er aan de hand was. Het was ook nog eens een zondag dus er was geen garange open die naar mijn auto kon kijken. We besloten langzaam aan van stadje naar stadje te rijden maar dat kon soms wel 60KM zijn. Toen werd het donker. Ik zou de volgende dag moeten werken, we hadden geen bereik en de auto stoptte er weer mee. Maar dit keer ging hij niet aan. Er waren geen lantaarnlampen, de paar auto's die langskwamen raced met 120KM per uur lans ons heen en we waren echt radeloos. Gelukkig stoptte er een stel om ons te helpen. Hij leek verstand te hebben van auto's maar helaas..ook hij wist niet wat het was. Hij wilde ons wel afzetten bij het stadje waar we net vandaag kwamen, maar moesten de auto dan daar laten staan. Maar dat was absoluut geen optie. Hij vertelde ons dat we hier niet konden blijven staan en dat er als het donker is slangen over de weg kruipen en buffalo's rondlopen. Super, bedankt voor deze ontzettend motiverende woorden. We waren nog niet bang genoeg. Na ongeveer een half uur die auto te hebben laten afkoelen startte hij gelukkig weer. Met weer een aantal tussenstops zagen we in de verte een tankstation met een barretje en een camping. Ik ben denk ik nog nooit zo blij geweest om mensen en licht te zien. We konden daar gratis kamperen en er was een monteur aanwezig die morgen ochtend wel even naar onze auto kon kijken. Ik was echt heel opgelucht op dat moment. Ik had mn werk kunnen bereiken en ze vonden het gelukkig niet erg dat ik de volgende dag niet kon werken, zolang ik maar oke was. De volgende ochtend ging de monteur een kijkje nemen, maar helaas. Hij wist het ook niet zo goed. Het volgende stadje was 20KM verderop. We zouden het daar even moeten proberen. Wij weer die auto in en op naar het volgende stadje. Eenmaal aangekomen waren ze super aardig en gingen gelijk kijken en sleutelen aan de auto. Eindelijk werd er iets aan gedaan. Zij kwamen erachter dat de fuel filter waarschijnlijk het probleem was. I Humpty Doo, een stadje 20KM verderop was wel een garage die dat kon maken. Ze hadden tijd voor ons vrij gemaakt om de fuel filter te vernieuwen. Yes, hij was gemaakt, we kunnen eindelijk naar huis. Dacht ik. Het eerstvolgende stoplicht stoptte die auto er weer mee. Ik kon wel janken. Ik heb de auto omgekeerd en ben teruggegaan, want ja ik heb niet voor niks $110 dollar betaald. Ja mevrouw, dan moet je toch echt je auto hier laten staan want we gaan zo dicht. Ik kan er morgen naar kijken en bel je dan wat er aan de hand is. Gelukkig kon de familie waar Talies op dit moment verblijfd ons komen ophalen in Humpty Doo. Om half 8 in de avond was ik dan eindelijk thuis. De volgende dag was ik gelukkig vrij dus kon ik het een en ander regelen. Een van de jongens waarbij ik verbleef was ook vrij en nam me mee naar Berry Springs om even me hoofd leeg te maken en aan wat anders te denken. Het was echt heel mooi daar. Je hebt er verschillende pools midden in de natuur. Toen werd ik gebeld door de garage. De auto kan gemaakt worden uiteraard, maar het zou me meer dan $1000 dollar gaan kosten en waarschijnlijk zal er na enige tijd nog meer problemen ontstaan. Het was het niet waard en ik kon hem beter verkopen. Pff..na 1 week al zoveel ellende. Ik wist niet meer zo goed wat ik moest doen en heb op de terugweg van Berry Springs de auto opgehaald en ben teruggereden naar Darwin (met wederom wat tussenstops). Eenmaal thuis gelijk op Facebook en Gumtree (een soort Australische marktplaats) gezet. Al snel kreeg ik veel reacties en er hebben net al wat mensen naar gekeken. Nog een spannend verhaal trouwens...ik reed net met de auto richting backpackers die de auto wilden bekijken. Ik mn navigatie aan rijdt ik bijna de verkeerde kant op. Ik ging dus nog snel naar de linker rijbaan om niet verkeerd te rijden. 2 seconden later, zwaailichten. Neeee, dit meen je niet. Politie...ik ging aan de kant staan en de politie kwam naar me toe. Ze vroegen of ik gedronken had. Nee ik heb niet gedronken, ik zag alleen niet goed waar ik heen moest want heb mn navigatie aan. Na een blaastest (mn aller eerste blaastest trouwens..) bleek inderdaad dat ik niks gedronken had. Maar ik moest de volgende keer niet meer zomaar van baan veranderen want dat kost me $200 dollar. Gelukkig was het nu een les en hoefde ik niet te betalen. Ik kon mn reis weer vervolgen. Hopelijk ben ik dat ding snel kwijt, want veel geluk geeft ze me niet. Of ik een andere auto ga kopen....ik heb geen idee. Desondanks ben ik nog steeds enorm aan het genieten en wil ook ondanks deze verschrikkelijke dagen nog steeds niet terug naar Nederland :) Hopelijk heb ik jullie de volgende keer weer wat leukers te vertellen.

XOXO